دوپینگ و هزار حرف وحدیث
دوباره افتضاحات دوپینگ در ورزش کشورمان بالا گرفت، دوباره داریم از سرمان بازش می کنیم تا نوبتی دیگر که کار بالا بگیرد، دوباره داریم پشت گوش می اندازیم و از زیر مسئولیت شانه خالی می کنیم؛ نه این راهش نیست.
همه می دانند که دوپینگ به صورت گسترده در ورزش ایران وجود دارد و این هیچ ربطی به ایوانف و یا هر مربی به خصوصی هم ندارد .متاسفانه ورزش ما این بار از ان طرف بام درحال افتادن است و یا شاید افتاده باشد و ما خبر نداریم.
سالهاست وقتی به میدان سخت می رسیم و گند کاری هایمان برملا می شود یکی دو نفر بی گناه و با گناه را دراز می کنیم و خودمان را تبرئه و باز روز از نو وروزی از نو!
عادت کرده ایم تقصیرها را به گردن" ابر وباد ومه خورشید وفلک "بیندازیم و از پاسخگویی فرار کنیم ، می دانیم روزی دوباره باید در برابر خداوند بزرگ جوابگو باشیم؛ اما این میز لعنتی آن چنان ما را فریفته است که حاضریم نزدیکانمان را قربانی ان کنیم ورزش که جای خود دارد.
ما نه امروز، که سالها پیش وقتی کشتی گیران فرنگی مان افتضاح بالا اورده بودند می باید شروع به مبارزه می کردیم. در برابر آبروریزی باید برخورد مناسب صورت می گرفت .یک روز به بهانه اینکه اینها جوانند و اشتباه کرده اند مماشات کردیم، یک روز به بهانه اینکه اینها امیدهای مدال اوری مان هستند سهل انگاری کردیم ، یک روز به بهانه ای دیگرکوتاه امدیم، نتیجه این شد که دو سال پیش نه نفر از" ورزشکاران وزنه برداری" را دوپینگی دیدیم ، پارسال ایضا و امسال دوباره همان وضعیت تکرار شد.
نکته جالب اینجاست که اگر پیش از این دوپینگ را در یکی دو رشته خاص می دیدیم ، هم اکنون این پدیده فراگیر شده و تقریبا درتمام رشته ها مشاهده می شود و ورزشکارانی که می شود انها را پهلوان پنبه نامید در اقدامی ناجوانمردانه خود را با دارو به درجه ای از امادگی کذایی می رسانند که حریفان را یارای رقابت با انان نیست، اما هم اینان وقتی به رقابت های بین المللی می روند از ترس آزمایشات، نتیجه لازم را نگرفته در نتیجه از جیب بیت المال برای سیر وسیاحت هزینه می کنند و برمی گردند.
آقایان به خود بیایید برای یک بار واقعیات را ببینید و فارغ از اینکه مرتکب کیست و چه نامی دارد برای همیشه از صفحه ورزش محوش کنید تا بقیه ورزشکاران بدانند هر چقدر بزرگ باشند در برابر پرچم مقدس ایران و عظمت این کشور کوچک هستند و این پرچم سه رنگ است که در جهان به آنها هویت می بخشد.
وقتی مربیان فوتبال داد سخن دادند که چنین وچنان به طرفه العینی صدایشان را خواباندیم که مبادا کسی بشنود و برای این فوتبال که به "شیری بی یال و دم واشکم "می ماند مانعی ایجاد کند ومحرومیتی شامل حال ورزش کشور نشود، خوب بشود چه بهتر که از میادین آسیایی دور بمانیم و پاک وپاکیزه قدم به تمام میادین بگذاریم.
به نظر دلیل اصلی اینگونه اعمال غیر ورزشی که مثل خوره در جان وتن ورزشکارانمان رخنه کرده است به نتیجه گرا شدن ورزشکاران و مربیان برمی گردد ، اگرچه امروزه ورزش به مثابه یک حرفه بوده و ورزشکاران حرفه ای شده اند؛ اما در این ورزش در حد اماتورمان گاهی مشکلاتی دیده می شود که در جهان حرفه ای هم کم سابقه است.
بساط نتیجه گرایی را برچینید، مدیران را توجیه کنید، مربیان را به مشکلات و عوارض دوپینگ آگاه کنید ، ورزشکاران را با خطرات این پدیده زشت آشنا کنید، انگاه اگر کسی پیدا شد که دوباره با همه اطلاع رسانی ها و گوشزد کردنها خواست تمکین نکند برای همیشه از صفحه ورزش محوش کنید تا درس عبرتی شود برای سایرین که بدانند پیش از رسیدن به میادین بین المللی جایی هست که بر اعمال و رفتار انان نظارت می کند .مطمئن باشید از این رفتار نه مدیران ونه مربیان و نه ورزشکاران متضرر که نخواهند شد هیچ بلکه سود هم خواهند برد.
دوباره افتضاحات دوپینگ در ورزش کشورمان بالا گرفت، دوباره داریم از سرمان بازش می کنیم تا نوبتی دیگر که کار بالا بگیرد، دوباره داریم پشت گوش می اندازیم و از زیر مسئولیت شانه خالی می کنیم؛ نه این راهش نیست.
همه می دانند که دوپینگ به صورت گسترده در ورزش ایران وجود دارد و این هیچ ربطی به ایوانف و یا هر مربی به خصوصی هم ندارد .متاسفانه ورزش ما این بار از ان طرف بام درحال افتادن است و یا شاید افتاده باشد و ما خبر نداریم.
سالهاست وقتی به میدان سخت می رسیم و گند کاری هایمان برملا می شود یکی دو نفر بی گناه و با گناه را دراز می کنیم و خودمان را تبرئه و باز روز از نو وروزی از نو!
عادت کرده ایم تقصیرها را به گردن" ابر وباد ومه خورشید وفلک "بیندازیم و از پاسخگویی فرار کنیم ، می دانیم روزی دوباره باید در برابر خداوند بزرگ جوابگو باشیم؛ اما این میز لعنتی آن چنان ما را فریفته است که حاضریم نزدیکانمان را قربانی ان کنیم ورزش که جای خود دارد.
ما نه امروز، که سالها پیش وقتی کشتی گیران فرنگی مان افتضاح بالا اورده بودند می باید شروع به مبارزه می کردیم. در برابر آبروریزی باید برخورد مناسب صورت می گرفت .یک روز به بهانه اینکه اینها جوانند و اشتباه کرده اند مماشات کردیم، یک روز به بهانه اینکه اینها امیدهای مدال اوری مان هستند سهل انگاری کردیم ، یک روز به بهانه ای دیگرکوتاه امدیم، نتیجه این شد که دو سال پیش نه نفر از" ورزشکاران وزنه برداری" را دوپینگی دیدیم ، پارسال ایضا و امسال دوباره همان وضعیت تکرار شد.
نکته جالب اینجاست که اگر پیش از این دوپینگ را در یکی دو رشته خاص می دیدیم ، هم اکنون این پدیده فراگیر شده و تقریبا درتمام رشته ها مشاهده می شود و ورزشکارانی که می شود انها را پهلوان پنبه نامید در اقدامی ناجوانمردانه خود را با دارو به درجه ای از امادگی کذایی می رسانند که حریفان را یارای رقابت با انان نیست، اما هم اینان وقتی به رقابت های بین المللی می روند از ترس آزمایشات، نتیجه لازم را نگرفته در نتیجه از جیب بیت المال برای سیر وسیاحت هزینه می کنند و برمی گردند.
آقایان به خود بیایید برای یک بار واقعیات را ببینید و فارغ از اینکه مرتکب کیست و چه نامی دارد برای همیشه از صفحه ورزش محوش کنید تا بقیه ورزشکاران بدانند هر چقدر بزرگ باشند در برابر پرچم مقدس ایران و عظمت این کشور کوچک هستند و این پرچم سه رنگ است که در جهان به آنها هویت می بخشد.
وقتی مربیان فوتبال داد سخن دادند که چنین وچنان به طرفه العینی صدایشان را خواباندیم که مبادا کسی بشنود و برای این فوتبال که به "شیری بی یال و دم واشکم "می ماند مانعی ایجاد کند ومحرومیتی شامل حال ورزش کشور نشود، خوب بشود چه بهتر که از میادین آسیایی دور بمانیم و پاک وپاکیزه قدم به تمام میادین بگذاریم.
به نظر دلیل اصلی اینگونه اعمال غیر ورزشی که مثل خوره در جان وتن ورزشکارانمان رخنه کرده است به نتیجه گرا شدن ورزشکاران و مربیان برمی گردد ، اگرچه امروزه ورزش به مثابه یک حرفه بوده و ورزشکاران حرفه ای شده اند؛ اما در این ورزش در حد اماتورمان گاهی مشکلاتی دیده می شود که در جهان حرفه ای هم کم سابقه است.
بساط نتیجه گرایی را برچینید، مدیران را توجیه کنید، مربیان را به مشکلات و عوارض دوپینگ آگاه کنید ، ورزشکاران را با خطرات این پدیده زشت آشنا کنید، انگاه اگر کسی پیدا شد که دوباره با همه اطلاع رسانی ها و گوشزد کردنها خواست تمکین نکند برای همیشه از صفحه ورزش محوش کنید تا درس عبرتی شود برای سایرین که بدانند پیش از رسیدن به میادین بین المللی جایی هست که بر اعمال و رفتار انان نظارت می کند .مطمئن باشید از این رفتار نه مدیران ونه مربیان و نه ورزشکاران متضرر که نخواهند شد هیچ بلکه سود هم خواهند برد.
