۱۳۸۹ بهمن ۲, شنبه

چشم آقای کفاشیان روشن

احتمالا برای به گند کشیدن فوتبال ایران نقشه می کشند

فوتبال جای آدمهای ترسو نیست. در تقابل برنامه ریزی و حرافی آنکه برد برنامه ریزی کره ای بود نه حرفهای صد من یک غاز افشین قطبی!

قطبی که بارها ادعا کرده بود کره را مثل کف دستش می شناسد؛ ثابت کرد نه تنها کره را نمی شناسد، که حتی از فوتبال چیزی نمی داند. شنبه شب همه ی آسیا و ایران دیدند که تیم تحت امر افشین قطبی چیزی برای گفتن نداشت و مانند یک لشکر شکست خورده در برابر کره ای ها ایستاد.

تیم کره بد یا خوب، قوی یا ضعیف! تفاوتی ندارد، آنچنان مقابل ایران بازی کرد که بازیکنان ایرانی به جز چند صحنه ی کوچک نشان از ان تیمی که در دور مقدماتی ظاهر شده بودند نداشت.

پیش از این به مربی تیم ملی توصیه کرده بودیم که به ترکیب تیم برنده دست نزند و به بهانه ی بازی دادن به نفرات دوم باعث برهم خوردن انسجام تاکتیکی تیم نشود؛ اما او با دست بردن در نفرات، تیم امارات را برد تا بادی به غبغب بیندازد و برای مربی کره ای ها کری بخواند و الخ...

امثال قطبی مقصر نیستند، مقصر روسا و زعمای فدراسیون هستند که بعد از باخت نیز با ریشخند کردن میلیونها فوتبال دوست ایرانی، به حمایت ازمربی ترسوی تیم ملی می پردازند، هم اینان با ریشخند کردن چند ساله ی مردم از صعود به جام جهانی واماندند و سپس وعده ی حضور در فینال آسیا و قهرمانی دادند و پس از چندی به کلی منکر گفته های خود شدند.

علی کفاشیان به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران بیشترین سهم را در حذف تیم ملی دارد و می بایست برای عذرخواهی در اسرع وقت استعفا داده تا شخص شایسته ای جایگزین او گردد، اگرچه سابقه نشان داده است درچنین تغییر و تحولاتی تنها به تعویض نفرات بسنده خواهد شد که چاره ی درد فوتبال ایران تعویض تفکر مدیریتی و نگاه کلان جدیدی است که می باید اعمال گردد.

مخلص کلام اینکه بار دیگر از راهیابی به فینال بازماندیم تا چهار دهه حسرت قهرمان نشدن را با خود یدک بکشیم و چهار سال دیگر سروری دیگران را تحمل کنیم، ایرانی می تواند و باید بر قله ی فوتبال آسیا بایستد، مشروط بر آنکه به جای "شوُمن" یک مربی بزرگ خارجی استخدام کند و ابزار لازم را دراختیارش قرار دهد.