آغاز مسابقات لیگ برتر فوتبال
تیم های لیگ برتری سال جدید را درحالی شروع خواهند کرد که تماشاگران با دیدن بازیهای به نسبه با کیفت از مسابقات جام جهانی توقع بیشتری از تیم های مورد علاقه شان دارند. تجربه ی ادوار گذشته مسابقات جهانی فوتبال نشان داده است که تماشاگران با دیدن تیم های حاضر در مسابقات، تا مدتی به فوتبال باری به هر جهت داخلی تمایل زیادی نشان نمی دهند.
ده سال پیش که به همت مدیر غیر فوتبالی فدراسیون کلید مسابقات لیگ برتر زده شد، اعلام گردید تمام تیم های حاضر در لیگ برتر در یک پروسه ی چند ساله موظف به ساخت زمین های تمرین و استادیوم فوتبال خواهند بود و تیم های حاضر در اولین دوره با امضای این موافقت نامه وارد مسابقات حرفه ای شدند که تا کنون تقریبا هیچ اتفاق جدیدی را شاهد نبوده ایم.
همه ساله در فصل نقل و انتقالات هر کدام از تیم ها چند میلیارد را به پای بازیکنان داخلی و خارجی با کیفیت و بی کیفیت می ریزند و آنچه مسلم است در انتها فقط یک تیم می باید قهرمان شود. در این رهگذر نه تنها سودی نصیب باشگاهها نمی شود که استعدادهای فراوانی نیز هدر می رود.
البته تیم هایی هم داشتیم که کجدار و مریز به تربیت بازیکنان همت می ورزیدند، از جمله این تیم ها می توان به شموشک نوشهراشاره کرد که با حاضری خور شدن تیم ها مانند ستاره ای در گوشه ی آسمان این فوتبال بی سر وته مصرفی می درخشید؛ اما این تیم هم با با درگذشت موسسش و عدم مساعدت مقامات استانی حال و روز چندان خوبی ندارد و باید بترسیم از روزی که همین چند تیم سازنده را که در گوشه و کنار کشور با عشق و علاقه به کار استعداد یابی و بازیکن پروری مشغولند از دست بدهیم.
معضل دیگر این سالهای فوتبال ایرانی داورانی است که در بیشتر اوقات ادعای همترازی با بزرگان دنیای داوری را دارند؛ اما متاسفانه در بعضی از میادین چنان داشته های یک تیم را با سوتی بیجا بر باد می دهند که دل سنگ هم برای تیم مظلوم به رحم می آید. نکته اینجاست؛ مسئول محترم کمیته داوران در پاسخ منتقدین معمولا با پیش کشیدن اینکه" خوب فلان جا هم به نفع شما سوت زده اند " از پاسخ دادن طفره می رود.
مسئول کمیته داوران(هر که می خواهد باشد)باید بداند که اصولا هر بازی شرایط خاص خودش را دارد، مثلا اگر تیمی در ابتدای بازی یک پنالتی مفت و مسلم و بی دلیل به دست اورد نمی تواند به برد اطمینان داشته باشد؛ اما همین تیم وقتی در دقیقه 90 یا 93 یک پنالتی بی دلیل به حریف داد دیگر مطمئنا خواهد باخت، بنابراین نمی شود کار بد را با کاری به مراتب بدتر توجیه کرد، امیدواریم داوران عزیز پس از این با آمادگی جسمی و روحی بیشتری قدم به عرصه مسابقات بگذارند.
از دیگر توجیهات مسئول کمیته ی داوران فدراسیون یکی هم این بود که مگر مربیان و بازیکنان اشتباه نمی کنند که توقع دارید داوران اشتباه نکنند، اما جناب عنایت غافلند که وقتی مربی اشتباه می کند و مثلا یک بازی را می بازد از پاداش و تشویق خبری نیست و در پاره ای از اوقات نیز منجر به کسر قرارداد و حتی اخراج می شود و چنین است احوالات بازیکنانی که اشتباه کنند و تیم هایشان ببازد.
در واقع مربی و بازیکن وقتی اشتباه می کند تاوان اشتباهش را شخصا می پردازد؛ اما داوران وقتی به هر علتی (سهوی یا عمدی)اشتباه می کنند زیانهایش مستقیما به کسان دیگر می رسد، پس ناگفته پیداست مسئولیت داوران چیزی است شبیه قاضیان دادگستری که می باید دادی بستانند نه اینکه کدخدامنشی کنند و طرفین را روانه ی رختکن نمایند.
به انتظار می نشینیم و آغاز لیگ را به امید بهبود وضعیت فنی تیم ها، کیفیت داوری ها، نظم در برگزاری و پرورش اخلاق و انسانیت که هدف تمام ورزشهاست نظاره می کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
ما انتقاد نمی کنیم، فحش می دهیم؛ شما سعی کنید انتقاد کنید.