به بهانه ی تغییر درهیئت
مدیره های آبی و قرمز
مدیرعامل یا مدیر کسب درآمد؟
بشارت نو - سرویس
ورزشی
افشین معشوری - بالاخره بعد از مدتها تکلیف ترکیب هیئت مدیره ی دو باشگاه پرسپولیس و
استقلال روشن شد، تا بعد از این؛ دور تازه یی از مدیریت محمد رویانیان و علی فتح
الله زاده آغاز شود. این دوباشگاه پرطرفدار تهرانی که هرساله با چالش های گوناگونی
مواجه هستند، در چندماه اخیر با استعفا و بی انگیزگی چند تن از اعضای هیئت مدیره ی
شان مواجه بودند، که پس از اضافه شدن
نفرات جدید، شروع دوباره یی را تجربه خوهند کرد. آنچه باعث نگارش این سطور
گردید، ابقای مجدد علی فتح الله زاده در استقلال و محمد رویانیان در پرسپولیس است.
به همین بهانه نگاهی داریم به معضلات پشت سر گذاشته و پیش روی این دو مدیر ورزشی
کشور که کاری بس دشوار پیش رو دارند.
احتمالا روزی که رویانیان
مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس را پذیرفت؛ هرگز گمان نمی کرد با مشکلات ریز و درشتی
رویرو شود که در مدت حضورش در باشگاه قرمز پوش تهرانی تجربه کرده است. او که سابقه ی مدیریت در پست
های کلیدی کشور را در کارنامه داشت، وقتی به پرسپولیس پیوست، با ایجاد تغییراتی در
صدد تقویت فنی و مالی تیم برآمد ؛ اما نه تنها در این راه موفق نبود، که حتی در راه صعود به مسابقات آسیایی ناکام ماند.
پس از آن با استخدام مربی گران قیمت پرتقالی و هزینه کردن های آنچنانی در جذب
ستاره ها، وعده ی حضور پرقدرت در لیگ و گرفتن سهمیه ی سال بعد کاپ آسیا را داد، که
هم اکنون نیز به نظر می رسد در این راه نیز توفیقی حاصل نکرده و قرمزپوشان در رده
ی شانزدهم جدول حضور دارند و اگرچه تا پایان لیگ راه بسیار درازی را در پیش دارند؛
اما با این روند بعید به نظر می رسد شاهد تحول خاصی در این تیم باشیم که البته در
ورزش هیچ چیز ناممکن نیست.
استقلالی ها اگر چه به لحاظ
جایگاه کمی بهتر از رقیب هستند؛ اما حضور در کمرکش جدول زیبنده ی تیمی نیست که
بازیکنانی چون جواد نکونام، جان واریو و ... را با قیمت هایی نجومی به خدمت گرفته است و بازیکنان
ذخیره ی این تیم پتانسیل حضور ثابت در سایر تیم های لیگ را دارند. استقلالی ها که
دیگر با بمب ترکاندن های فتح الله زاده در فصل نقل و انتقالات خوگرفته اند، در
فاصله ی بین دو فصل، یکی از پرکارترین باشگاههای لیگی بودند که البته علی فتح الله
زاده بسیار آرام و با طمانینه اقدام به جذب خواسته های مربی اش کرد، حالا با گذشت
چند هفته از لیگ هنوز این تیم به هارمونی لازم نرسیده که این نیز در تیم هایی که قلعه نویی حضور داشته، مسبوق به سابقه است و معمولا از میانه های نیم
فصل اول تیم های تحت امرش سیر صعودی شان را آغاز می کنند.
بی گمان عوامل بیرونی در
ترکیب این دو تیم نقش اساسی دارند؛ اما نمی توان همه ی ناکامی را تنها به حاشیه
ارتباط داد. رویانیان که فکر می کرد با به خدمت گرفتن مربی یی که می گویند کارنامه
ی پرباری در سایر کشورها داشته (که البته این دلیلی بر موفقیت اش در ایران نیست)
خون تازه یی در شریان تیم محبوب تهرانی تزریق خواهد کرد. اینک با نتیجه نگرفتن
مربی و تیم اش همچنان از انتخاب اش پشتیبانی می کند و این البته با هزینه ی
استخدام این مربی بی ارتباط نیست؛ اما به نظر می رسد در هفته های آتی چنانچه نتایج
پرسپولیس روند رو به رشدی به خود نگیرد، چاره یی جز تسلیم در برابر خواسته ی
هواداران و وزارت ورزش مبنی براخراج مربی پرتغالی نخواهد داشت. حالا آش آنقدر شور
شده که محمد پنجعلی که پیش از این عضو هیئت مدیره ی پرسپولیس بود، می گوید: اگر تا
دوهفته ی دیگر مانوئل نتیجه نگرفت، اخراج اش کنید و ادموند بزیک که سالها لباس این
تیم را بر تن کرده، معتقد است که پرسپولیسی ها از فرهاد کاظمی به عنوان مربی
استفاده کنند.
اما در باشگاه دیگر، علی فتح
الله زاده همانطور که پیشتر اشاره شد با استخدام نکونام - که فصل نا امید کننده یی
را آغاز کرده است-، بازی نقل و انتقالات را به روال گذشته به نفع خود به پایان
رساند؛ اما هزینه کردهای آنچنانی و عدم استخدام دوباره ی فرهاد مجیدی( به هر دلیل)
می تواند جرقه ی خطرناکی بر بشکه ی باروت مانند خشم هواداران باشد، همچنانکه ترمیم
مصدومیت و بازگشت دوباره ی کیانوش رحمتی که وزنه یی قابل اتکا و البته بی ادعاست،
می تواند این تیم را به روزهای بهتری برساند. استقلالی ها به لحاظ آشنایی قلعه
نویی با بازیکنان تیم اساسا معضلات پرسپولیسی ها را ندارند و به نظر می رسد با کمی
همدلی به زودی در مکانهای بالاتر جدول قرار گیرند، که البته این نیز تنها گمانه
زنی است.
یقینا معضلات این دو باشگاه-
و باشگاه های مشابه – اصولا ریشه در جای
دیگری دارد. مدیرعامل باشگاه تعریف دیگری دارد که باشگاه های ما با آن بیگانه اند.
در همه جای دنیا( فوتبال حرفه یی) بخش اقتصادی یک باشگاه با ایجاد ساز وکارهایی
مناسب وظیفه ی درآمدزایی و تامین مالی باشگاه را بر عهده می گیرد و در اینجا قضیه
نوع دیگری است. رویانیان یا فتح الله زاده و یا اصلا هر مدیر دیگری، وقتی به جای
رتق و فتق امور جاری باشگاه به دنبال کسب درآمد و تزریق ان به تیم باشد دیگر توانی
برای اداره ی تیم نخواهد داشت. نگاهی به این دوباشگاه بیاندازید؛ به خوبی درخواهید
یافت که مدیرعامل های پرکار این دو باشگاه به جای استفاده از فنون مدیریتی، تبدیل
به دستگاههای خود پرداز شده اند و متاسفانه فرصتی برای برنامه ریزی اصولی ندارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
ما انتقاد نمی کنیم، فحش می دهیم؛ شما سعی کنید انتقاد کنید.