به بهانه ی مخدوش شدن انتخاب رییس هیئت فوتبال فارس
این میز و صندلیهای عزیزِ
لعنتی...
گروه ورزش – معلوم نیست فوتبالی که سروته اش را بزنی همه ی دست
اندرکاران اش می گویند، سود ده نیست، که هیچ! زیان هم می دهد، چه دارد که همه برای
بودن در راس آن سر ودست می شکنند. اتفاق تلخ و گزنده ی انتخاب رییس هیئت فوتبال
فارس چنان آزار دهنده است که انسان با همه ی عشقی که به فوتبال دارد، حق را به
محمد دادکان می دهد که معتقد است چند سالی باید فعالیت های فوتبالی را به حالت
تعلیق درآورد.
دوشنبه شب در
برنامه ی90 ، تصاویری پخش شد که نشان می داد ، جعفر جعفری- مدیر باشگاه فجر شیراز-
رای ها را در جیب اش گذاشته است ، همچنین 3 رای دیگر را به نمایش کشید که واقعی نبوده
و مخدوش بوده اند.
هنگامیکه زکی پور -
نایب رییس هیئت فارس – ادعا کرد، دبیر هیئت ممسنی با نامه ی رییس آن هیئت در
انتخاب شرکت کرده است، خسروی رییس هیئت ممسنی روی خط برنامه ی 90 آمد و گفت: :«من به
هیچ وجه به دبیرم اجازه ندادم که جای من برود رای بدهد. نامه یی هم به او ندادم، احساس
کردم با حضورم اتفاقات خوشایندی نمی افتد، برای همین شرکت نکردم ، هیچ کس حق نداشت
از طرف رای بدهد.»
ترابی، نماینده ی آموزش
و پرورش نیز در این برنامه گفت :« من در مجمع رای ندادم »، دقایقی بعد دبیر هیات فوتبال
شیراز گفت:« ما جای آقای ترابی رای سفید در صندوق انداختیم». مدیر باشگاه آبفای خرامه هم در ادامه به بینندگان 90 گفت:« من رایی در مجمع ندادم و کسی هم
از طرفم به مجمع نرفت؛ اما کسی که از شهر خرامه رای داد ، رئیس هیات فوتبال شهر بود
که حق رای داشت ». فردوسی پور که فکر می کرد موضوع یکی از آرای مخدوش حل شده، ناگهان
، زکی پور با اصرار گفت که نماینده ی باشگاه آبفا را هم در انتخابات حضور داشته و رای
داده است».
کمانه، رئیس اداره ی کل تربیت بدنی استان فارس در این باره گفت:« مجمع شکل قانونی
نداشت. ما از ابتدا خواستیم تا این مجمع به دلایل مشکلاتی که داشت، برگزار نشود و هیچ
سندی نیست که بیاورید و اثبات کنید، ما مانع از حضور کسی در مجمع شده باشیم. ما از
آقای کفاشیان خواستیم که این مجمع را برگزار نکند؛ اما این کار را نکردند و ما تخلفات
را به وزارتخانه گزارش داده ایم.»
اصلا نمی خواهیم اظهار نظری کنیم، آنگونه که براتی- کارشناس حقوقی فوتبال - ، روی
خط برنامه ی 90 تاکید کرد با این تصاویر و هر یک از این آرای مخدوش، می توان انتخابات
را باطل کرد؛ اما دم خروس به خوبی
پیداست و حتی قسم حضرت عباس را نیز نمی توان باور کرد. آنچه می ماند، انگیزه ی این
جابجا شدن و بالا و پایین شدن رای است.
وقتی اکثریت قریب به اتفاق زعمای قوم فوتبال- در
همه جای ایران - مدعی اند که انگیزه ی حضورشان در ورزش تنها عشقی است که دارند، چه
سری است که عده یی اصرار به خدمتگزاری دارند؟ شاید ایراد کار از نرم وراحت بودن میز
و صندلی هایی است که این روزها و سالها
ساخته می شود و به مذاق آقایان خوش می آید که حاضر به ترک آن نیستند. با توجه به
این نمونه ی کوچک می توان به یکی از دلایل مهم ناکامیهای سریالی فوتبال ایران نیز
پی برد. آیا مدیری که با اعمال اهرم های غیرقانونی با چنگ و دندان میز ریاست اش را
به دست می آورد - یا حفظ می کند-، می تواند در مدت ماموریت اش، مدیریت صحیحی بر
حوزه ی ریاست اش داشته باشد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
ما انتقاد نمی کنیم، فحش می دهیم؛ شما سعی کنید انتقاد کنید.