شیر بچه های دوست داشتنی ایران

صعود دوباره ی تیم ملی نوجوانان ایران به جام جهانی

شیر بچه های دوست داشتنی ایران

گروه ورزش – افشین معشوری - یک بار دیگر نوجوانان ایران با مربیگری «علی دوستی مهر» جواز صعود به مسابقات جام جهانی فوتبال نوجوانان را گرفتند. در14 آبان 1388 و شماره ی 191 بشارت نو مطلبی داشتیم با عنوان«تیم ملی نوجوانان ایران آبروی همه ی فوتبال ایران را یکجا خرید» از ان روزگار، نزدیک به سه سال می گذرد. «علی دوستی» یک دوره ی ناموفق را در تیم جوانان سپری کرد و دوباره هدایت تیم نوجوانان ایران را به دست گرفت و با شایستگی راهی جام جهانی کرد، کاری که بسیاری از مربیان پرمدعای داخلی و خارجی در انجام آن عاجز بودند؛ اما با اینکه مسابقات این تیم در ایران برگزار می شد آنگونه که باید و شاید پوشش خبری نداشت و رسانه ی ملی نیز توجه شایسته یی از خود نشان نداد.

در مسابقه ی منتهی به صعود تیم ایران به جام جهانی نوجوانان، این تیم در بازی برتری با نتیجه ی 5 بر یک استرالیا را شکست داد. این بازی مانند سایر بازی های تیم نوجوانان ، روی آنتن  شبکه 3 نرفت تا فوتبالدوستان ایرانی  زیباترین نمایش ملی چند ساله ی اخیر فوتبال ایران را از دست بدهند، اگر چه بینندگان شبکه ی ورزش و شبکه های عربی بازی را از طریق گیرنده های شان تماشاکردند.

بحث بر سر نام شخص نیست، دوستی نه! هر نام دیگری، تیمی که نماینده ی ایران است استحقاق توجه ویژه را داراست. شاید بهانه ی عدم پخش این بازی نمایش دیدار ملی پوشان جوان والیباب ایران از شبکه ی سوم عنوان شود، اما این نیز بهانه یی بیش نیست زیرا بارها دیده ایم در روزهای آخ مسابقات لیگ برتر فوتبال، با اتخاذ تدبیری مناسب بازهای تیمها از شبکه های مختلف سراسری پخش می شود تا هموطنان علاقه مند قادر به دیدار ان باشند. عای ایحال علی دوستی می گوید:«تیم من لایق قهرمانی است، حاشا به غیرت مان اگر نتوانیم در آسیا قهرمان شویم.» او با بیان اینکه این افتخار برای همه مردم ایران است، می گوید:«از همه تشکر می کنم. این افتخار به همه ی مردم ایران تعلق دارد. همه ی خانواده فوتبال دست به دست هم دادند تا نوجوانان بتوانند به جام جهانی برسند. قبلا هم گفته بودم به جام جهانی نمی‌رویم مگر اینکه نفس مردم پشت ما باشد»

ستودنی است، همه می دانند در تیم دوستی  از ریخت و پاش های آنچنانی خبری نبود و حتی امکان پخش تلویزیونی برای ترغیب تماشاگر مهیا نشد؛ اما چیزی که در این تیم فوران کرد، غیرت بود و آنچه در کادر مربیگری مشهود بود، همت بود، امیدواریم تا تجربه های تلخ گذشته تکرار نشده فدراسیون و مسئولان پخش تلویزیونی کاری کنند.